Uitgeput plof ik neer op de bank. Dat was me het werkweekje wel weer. Ik ben te uitgeblust om verder te grijpen dan de afstandsbediening en ik staar, half scherpstellend, naar de TV. Zo breng ik de rest van de avond door, totdat het bedtijd is.
Ik verwijt het mezelf de volgende dag: “wat zonde eigenlijk!” Ik heb een avond weggegooid met bankhangen terwijl ik eigenlijk genoeg dingen had willen doen! Maar voordat ik er goed over na kan denken neemt de dag alweer zijn beloop en wordt het weekend gevuld richting een volgende werkweek.
Ik neem me voor om meer gaten in mijn agenda te bouwen. Gaten die niet per se gevuld hoeven worden, nou ja misschien met een boek lezen, of even wandelen, of… bankhangen… Maar dan is het in elk geval mijn eigen keuze!